Kandydozę rozpoznaje się w oparciu o objawy i zmiany chorobowe, a także na podstawie badań laboratoryjnych i badań mikroskopowych.

Rodzaje

Kandydoza jamy ustnej – charakterystycznym objawem jest białawy nalot na języku, dziąsłach i po wewnętrznej stronie policzków, tak zwane pleśniawki, występujące często u małych dzieci i osób starszych (w tym przypadku infekcji sprzyja zaawansowany wiek i obniżona odporność). W niektórych przypadkach lub w bardziej zaawansowanym stadium choroby pojawia się bolesność i obrzęk. Pacjentom doskwiera suchość i pieczenie w jamie ustnej, niektórzy tracą apetyt. O zakażeniu drożdżakiem świadczą również „zajady” – pęknięcia w kącikach ust, które leczy się miejscowo, z użyciem maści, niekiedy lekarz zleca leki przeciwgrzybiczne. Warto pamiętać o zdrowym odżywianiu.

Kandydoza skóry i paznokci – grzybica skóry jest stanem zapalnym, charakteryzuje się łuszczeniem naskórka, pęknięciami, skóra jest zaczerwieniona. Zmiany chorobowe uwidaczniają się w obrębie fałd skórnych np. pod biustem, fałdy pachwinowe i pachowe. Wskazane jest leczenie miejscowe. Jeśli płytka paznokcia staje się matowa i przybiera barwę żółto-brunatną, to prawdopodobnie mamy do czynienia z drożdżycą paznokci. W zaawansowanym stadium występują ubytki w płytce paznokciowej, a jej powierzchnia jest nierówna, chropowata. Niekiedy lekarz kwalifikuje pacjenta do zabiegu chirurgicznego w celu usunięcia zakażenia – zdjęcie płytki paznokciowej, w innych przypadkach stosuje się specjalne maści. Infekcji mogą ulec wały paznokciowe (obrzeża paznokcia), pojawia się ból, obrzęk i zaczerwienienia. Zakażeniu sprzyjają wilgoć (ręce narażone na długotrwały kontakt z wodą), ciasne i gumowe obuwie, nadmierna potliwość, szczelne opatrunki. Lepiej unikać noszenia wełnianych skarpet, ciasnej odzieży i ciasnego obuwia, a przede wszystkim przestrzegać higieny.

 Kandydoza narządów płciowych – to problem nie tylko kobiet, ale też mężczyzn. W przypadku płci żeńskiej objawy dotyczą pochwy i sromu: świąd i pieczenie pochwy. Narządy są zaczerwienione, a wydzielina z nich ma różną konsystencję (serowatą, pienistą), barwę (żółtawą, zielonkawą) i zapach, najczęściej nieprzyjemny. Niekiedy pojawia się ból -  podczas stosunku lub po nim oraz ból w trakcie oddawania moczu. U mężczyzn kandydoza może objawiać się w postaci zapalenia żołędzi lub napletka, widoczne będą wtedy zaczerwienienia tych okolic. Drożdżycę pochwy i sromu powodują grzyby z rodzaju Candida, które zaczynają przeważać w naturalnej florze bakteryjnej. Na ten typ zakażenia szczególnie narażone są kobiety w ciąży, u których odporność słabnie, a gospodarka hormonalna zostaje zachwiana. Lekarz, w ramach terapii, przepisuje doustne farmaceutyki lub środki stosowane miejscowo, np. globulki dopochwowe. W czasie kuracji z wykorzystaniem globulek lepiej wstrzymać się ze współżyciem płciowym. Warto też wzbogacić swoją dietę o przetwory mleczne, najlepiej bezcukrowe np. kefiry i jogurty naturalne będące źródłem przyjaznych bakterii. Rzecz jasna należy pamiętać o higienie, byle nie przesadnej (irygacje pochwy, używanie wielu chemikaliów), bo taka może zadziałać odwrotnie, naruszyć florę bakteryjną i sprowokować infekcję. Szczególną ostrożność zaleca się w toaletach publicznych, na basenach itp.

Kandydoza układu pokarmowego – występuje często po kuracji antybiotykowej, jest też skutkiem osłabienia układu odpornościowego, może obejmować przełyk, jelita i żołądek. Grzybica przełyku wiąże się z uszkodzeniem błony śluzowej tego organu, a sugerować ją będą: ból podczas przełykania, bóle pleców, szczególnie w okolicy łopatek i kręgosłupa. Drożdżycę żołądka zapoczątkować mogą inne schorzenia: cukrzyca, marskość wątroby, nowotwory, także kuracje przeciwwrzodowe i sterydowe. O grzybicy jelit będą świadczyć następujące symptomy: nudności, przykry zapach z ust, gazy, biegunki, zaparcia, bóle brzucha itp. Leczenie kandydozy układu pokarmowego jest zwykle leczeniem ogólnoustrojowym, którego zadaniem jest między innymi łagodzenie objawów chorobowych, wskazana jest dieta uboga w węglowodany i cukry.